تأمین مالی صنایع کشور یکی از چالش های اصلی در تمام ادوار بوده و هست. به عقیده فعالان صنعتی ، همواره صنایع با چند چالش اساسی در تأمین مالی خود مواجه هستند که می توان به گران بودن منابع مالی، محدود بودن دسترسی به منابع مالی، سخت بودن شرایط دسترسی به منابع مالی اشاره کرد. به عقیده آنها نرخ های سود در بازارهای رسمی و غیررسمی پولی باعث می شود فعالان صنعتی با هزینه های بالای تأمین منابع روبرو شوند که این موضوع به قیمت افزایش هزینه های تولید منجر می شود.

در عین حال عدم دسترسی به بازارهایی از جمله بورس یا فرابورس و یا اتصال به منابع خارجی و یا ادغام شرکت های کوچکتر با شرکت های بزرگتر و همچنین انتشار اوراق بهادار تأمین مالی شرکتی و ... همگی از چالش های اساسی در حوزه تأمین مالی شرکت ها و صنایع ایرانی محسوب می شوند. چالش بعد اما سخت بودن دسترسی به منابع مالی است. به عنوان نمونه وثایق متعدد مورد نیاز، سختگیری ها در مورد جریمه های دیرکرد، مجازات ها و ممنوعیت ها و ... همگی از مواردی است که به سخت شدن تأمین منابع مالی منجر می شوند.

این چالش به طور خاص در سال های اخیر که منابع مالی به دلایلی همچون کاهش درآمدهای ارزی و ریالی کشور و یا پرداخت یارانه ها محدود شده افزایش یافته اند. با این حال به نظر می رسد در آخرین سال فعالیت دولت برخی از این چالش ها در مسیر حل و فصل هستند. به عنوان مثال حضور شرکت های ایرانی در بورس و فرابورس و تسهیل این موضوع از یک طرف و یا کاهش نرخ سود تسهیلات بانکی از طرف دیگر در کنار انتشار اوراق مشارکت تولیدکنندگان همگی حکایت از حرکت دولت به سمت بهبود تأمین مالی منابع تولید دارد. 

به گزارش اگزیم نیوز سعید باستانی سخنگوی کمیسیون صنایع مجلس شورای اسلامی در یک برنامه تلویزیونی با بیان اینکه تزریق پول به تولید بسیار مهم است، گفت: نرخ بهره بانکی با سود 18 درصد برای تولید مناسب نیست، زیرا تعرفه ها را بالا می برد و به ترتیب قاچاق را به کشور سرازیر می کند. باستانی گفت: اگر بخواهیم تولید را حمایت کنیم باید یک سری گلوگاهها را اصلاح کنیم.

سخنگوی کمیسیون صنایع مجلس شورای اسلامیافزود: ما 10 میلیون مسافر داریم که حدود 27 میلیارد دلار کالا از طریق این مسافران وارد کشور می شود، اگر این عدد در حوزه پوشاک محاسبه شود، دیگر قادر به تولید پوشاک نیستیم و این در مورد سایر کالاها نیز صدق می کند.

باستانی ادامه داد: بانکها کفایت سرمایه اشان پایین است و توان جذب و سرمایه گذاری خارجی را ندارند، پس باید جذب سرمایه گذاری داخلی داشته باشیم. او تاکید کرد: اگر بتوانیم مشکل مالیات را حل کنیم شاید بتوانیم بخشی از مشکلات را حل کنیم.

وی افزود: وضع موجود مطلوب نیست زیرا صنایع چند سالی است که نوسازی نشده اند پس باید تامین مالی صورت بگیرد بعد به نوسازی پرداخته شود.

هنوز دریافتی نداشته ایم

بهرام شکوری عضو اتاق بازرگانی دیگر میهمان برنامه تصریح کرد: 30 هزار میلیارد دلار مصوب دولت برای حمایت از صنایع در نظر گرفته شده؛ اما هنوز چیزی پرداخت نشده است و همان مبلغ 16 هزار میلیارد دلار هم با تاخیر پرداخت شده است؛ البته در کشور ما 85 درصد تولید متعلق به اس بی و صنایع کوچک است که نیاز به حمایت دارند.

او تاکید کرد: یکی از پیشنهادات ما به دولت اینست که از این صنایع حمایت شود؛ تا اگر سودی در پی داشت، چرخ رقابت را بچرخاند. صندوق های بیمه می توانند بنگاه های اقتصادی کوچک و فعالان اقتصادی را حمایت کنند.

شکوری گفت: دولت باید از این مجموعه ها مالیات کمتری بگیرد و هزینه های را کمتر کند؛ در صورتی که زیرساخت ها را توسعه دهد به تولید کمک می شود. وی گفت: باید از تجربه دنیا استفاده کنید؛ هدف ما بازکردن زنجیر از تولید است و باید بتوانیم با مشارکت بخش خصوصی تولید را مجددا راه اندازی کنیم.

تأمین منابع و چالش های آن

سجاد هاشمی رئیس شهرک صنعتی عباس آباد دیگر میهمان برنامه در گفتگویی تلفنی تصریح کرد: برای تولید، ایجاد فضای مناسب، به‌کارگیری بهترین سرمایه هر کشور یعنی سرمایه انسانی و منابع از جمله مهمترین اصول اولیه در این باره است.

او گفت: 90 درصد تولید صنعت کشور، درگیر بانکها و منابع دولتی هستند که با گذشت بیش از 6 ماه از سال، هنوز درگیر 30 هزارمیلیارد تومان مصوب دولت هستیم که تا به دست مردم برسد، دوماه طول می کشد و دیگر تا پایان سال فرصتی برای تولید نمی ماند.

هاشمی ادامه داد: سود این تسهیلات نیز از 18 درصد به 21 درصد رسیده است؛ علاوه بر آن صنایع کوچک با مشکلات بسیاری شامل بیمه تامین اجتماعی، برق هستند و به امر تولید در شهرک های صنعتی اصلا توجه نمی شود. علاوه بر آن هر چه پیش می رویم برای صنعتگر و تولیدکننده مشکلات بیشتری ایجاد می کنند.او تاکید کرد: در کشورهای صنعتی به تولیدکنندگان تسهیلات با بهره پایین می دهند، تا توان رقابت داشته باشند.

هاشمی گفت: امروز بزرگترین معضل ما این است که به جای آماده سازی زیرساخت ها، برای هر مرحله چرخه اقتصادی باید 5 تا 6 بار مالیات بر ارزش افزوده پرداخت شود. بخش تولید و صنعت اکنون تاوان بی تجربگی مالیات بر ارزش افزوده را می دهد.